سندرم حاد کرونری

سندرم حاد کرونری در حقیقت بیانگر شرایطی است که جریان خون به قلب با کاهش مواجه می‌گردد، این انسداد می‌تواند ناگهانی اتفاق بیفتد و یا امکان دارد در طول یک دوره زمانی شکل گیرد. این وضعیت می‌تواند به علت افزایش ذخایر چربی در دیواره‌های کرونر ایجاد شود زیرا این شریان‌ها مسئول ارائه اکسیژن و مواد مغذی به عضلات قلب می‌باشند.

  

توضیحاتی در رابطه با سندرم حاد کرونری و انواع آن

عضلات قلب نیازمند منبعی ثابت از خون دارای اکسیژن برای ایجاد عملکردی مناسب هستند و لخته شدن خون را می‌توان یکی از شایع‌ترین دلایل شکل‌گیری مشکل کرونر دانست. سندرم حاد کرونری برای توصیف سه نوع بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرد، از جمله:

• آنژین ناپایدار
• انفارکتوس میوکارد یا افزایش احتمال حمله قلبی

در صورتی که عرضه اکسیژن به سلول‌ها کم شود امکان دارد عضلات قلب در شرایط وخیمی قرار گیرند. کمبود خون در هر بافت، ایسکمی بوده و مرگ سلول‌ها موجب آسیب به عضلات بافت خواهد شد و این نوعی حمله قلبی یا انفارکتوس میوکارد به حساب می‌آید. در برخی موارد سلول‌ها نمی‌میرند اما آسیب‌های وارد شده ناشی از عرضه ناکافی اکسیژن می‌تواند عضلات قلبی را دچار مشکل نماید، البته ممکن است این مشکلات به وجود آمده موقت و یا دائمی باشند. وضعیتی را که در آن سندرم حاد کرونری باعث مرگ سلول‌ها نشود، اصطلاحا آنژین نامطلوب گویند. محل انسداد، طول مدت زمانی که جریان خود مسدود می‌گردد و میزان آسیب‌های وارد شده ناشی از آن می‌تواند نوع سندرم حاد کرونری را تعیین نماید.

لینک مقاله: آسان طب